بیماری ام اس چیست؟
این نوعی از بیماری ناتوان کننده مغز و نخاع محسوب میشود. در بیماری ام اس سیستم ایمنی به غلاف محافظ (میلین) که رشته های عصبی را می پوشاند حمله می کند و باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و بقیه بدن شما می شود. در نهایت، این بیماری می تواند باعث آسیب دائمی یا زوال رشته های عصبی شود.
این بیماری میتواند به درجات خاصی تقسیم شود. در بیماری ام اس شدید ممکن است فرد حتی توانایی حرکتی خود را کاملا از دست بدهد. با اینحال عده ی زیادی از بیماران ام اسی با پشت سر گذاشتن دوره ی نسبتا طولانی قادر به حفظ سلامت اندام های خود میشوند.
درمان نهائی برای ام اس در حال حاضر موجود نیست اما داروهایی برای تسریع در بازگشت به روال سابق میتوانند مورد استفاده قرار گیرند.
بخوانید : هوش مصنوعی در علم پزشکی
علائم و نشانههای مولتیپل اسکلروزیس
علائمی که در زیر عنوان میشود ممکن است از فردی به فرد دیگر کاملا متفاوت باشد:
بی حسی یا ضعف در یک یا چند اندام که به طور معمول در یک سمت بدن شما در یک زمان رخ می دهد
مور مور
احساس شوک الکتریکی که با حرکات خاص گردن، به ویژه خم شدن گردن به جلو (نشانه Lhermitte) رخ می دهد.
عدم هماهنگی راه رفتن ناپایدار یا ناتوانی در راه رفتن
از دست دادن جزئی یا کامل بینایی، معمولاً در یک چشم در یک زمان، اغلب با درد در حین حرکت چشم
دوبینی طولانی مدت
تاری دید
سرگیجه
مشکلات در عملکرد جنسی، روده و مثانه
خستگی
لکنت زبان
مشکلات شناختی
اختلالات خلقی
دوره های درمانی
بستگی به شدت بیماری دارد. گاهی پس از هفته ها و گهگاه سالها طول میکشد تا فرد بتواند به روال سابق زندگیه خود برگردد.
افزایش جزئی دمای بدن می تواند به طور موقت علائم و نشانه های بیماری ام اس را بدتر کند.
اینها عود بیماری واقعی در نظر گرفته نمی شوند، بلکه عود کاذب محسوب می شوند.
حداقل 20 تا 40 درصد از مبتلایان به ام اس عودکننده و فروکش کننده می توانند در نهایت طی 10 تا 20 سال پس از شروع بیماری، به پیشرفت ثابت علائم، با یا بدون دوره بهبودی مبتلا شوند.
این به عنوان ام اس پیشرونده ثانویه شناخته می شود. بدتر شدن علائم معمولاً شامل مشکلات حرکتی و راه رفتن است.
میزان پیشرفت بیماری در افراد مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه بسیار متفاوت است. برخی از افراد مبتلا به ام اس شروع تدریجی و پیشرفت مداوم علائم و نشانه ها را بدون هیچ گونه عود تجربه می کنند که به عنوان ام اس پیشرونده اولیه شناخته می شود.
این را هم بخوانید: آشنایی با علم طب سنتی
دلایل ابتلا
خطرات احتمالی وجود دارند تا فرد تا آینده به این بیماری گرفتار شود، لیست زیر گزینه هایی از آن را نشان میدهد:
- سن و سال، رشد بیماری بین سنین 20 تا 40 سالگی رخ امکان پذیر است
- روابط جنسی. معمولا زنان بیشتر در معرض ابتلا به بیماری ام اس قرار میگیرند
- وراثت عامل تعیین کننده دیگری برای بروز بیماری ام اس میباشد
- عفونت های خاص ویروس های مختلفی با ام اس مرتبط شده اند
- نژاد. افراد سفید پوست، به ویژه آنهایی که تبار اروپای شمالی هستند، در معرض بالاترین خطر ابتلا هستند.
- محیط جغرافیایی بخصوص با آب و هوای نسبتا معتدل
- کمبود بی رویه ویتامین d
- اضافه وزن
- تیروئید
- مصرف بی رویه دخانیات