همه چیز در مورد میکروپنیس، علل و درمان های پزشکی

مردان معمولا در سالهای نزدیک به ازدواج و حتی پس از آن در مورد سایز آلت تناسلی خود با تردید روبه رو میشوند. یک بیماری به نام میکروپنیس داریم اما تشخیص آن برای هر فردی ساده نیست زیرا نیازمند اندازه گیری و مقیاس در حالت های مختلف میباشد.

این یک جوک نیست که به مخاطبان و دوستان خود انگ میکرو پنیس را بدهید، برای مثال یک زن نمیتواند مرد خودش را میکرو پنیس صدا بزند در حالتی که سایز او بیش از 5.25 سانت باشد. اندازه ی بزرگ سایز آلت یک خواسته است اما این موضوع به پارتنر شما نیز مربوط میشود، اگر چاق هستید و زنی چاق دارید برای راحتی در سکس بهتر است سایز آلتی بیش از 15 سانت را داشته باشید.

میکروپنیس یک بیماری است و این تفاوت دارد با نیازهای یک مردی که آلتی استاندارد داشته و میخواهد کمی آن را اضافه تر کند.

مردان مبتلا به میکرو پنیس ممکن است از همان آغاز تولد با آلتی غیر نرمان و بسیار کوچک متولد شود که پزشکان نام آن را سندرم آلت کوچک نیز خطاب میکنند.

میکروپنیس چیست؟

این در واقق یک اصطلاح پزشکی است برای مردی که آلت تناسلیش بسیار کوچک و باریک است. میکروپنیس میتواند دلایل هورمونی و ژنتیکی داشته باشد. این بیماری ناشناخته نیست اما بسیار کم و نادر رخ میدهد.

معیار میکروپنیس برای افراد زیر 18 سال 3.67 سانت و برای بزرگسالان همانگونه که در بالا ذکر شد 5.25 سانت یا کمتر از آن میباشد.

علائم و علل میکروپنیس چیست؟

نشانه اولیه میکروپنیس آلت تناسلی است که در هنگام تولد کمتر از 0.75 اینچ طول دارد. میانگین SPL برای یک نوزاد 1.4 اینچ است. در بدو تولد، ممکن است در کنار این اختلال، عوارض دیگری نیز داشته باشید. این ممکن است به دلیل مسائل هورمونی مربوط به میکروپنیس باشد. علائم خاص به علت میکروپنیس بستگی دارد.

میکروپنیس معمولاً به دلیل کمبود تستوسترون جنین رخ می دهد. این می تواند ناشی از شرایط زیادی باشد، از جمله یکی به نام هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک. این اختلال زمانی اتفاق می افتد که هیپوتالاموس مغز شما هورمون کافی برای تحریک بیضه ها تولید نمی کند. بدون این هورمون ها، بیضه های شما تستوسترون کافی برای رشد و عملکرد منظم آلت تناسلی ایجاد نمی کنند. در موارد دیگر، ممکن است به دلیل یک سندرم ژنتیکی با میکروپنیس متولد شوید. موارد دیگر ممکن است اصلاً دلیل واضحی نداشته باشند.

تشخیص این بیماری چگونه صورت میپذیرد + درمان ها

بهترین کار ایسنت که بیماری میکروپنیس در زمان نوزادی مورد بررسی قرار گرفته و تشخیص داده شود. در چنین زمانی میتوان درمان های بهتری را برای آن بکار گرفت.

درمان بیماری میکروپنیس کمی سخت است اما یکسری روشها نظیر هورمون درمانی وجود دارند که شانس افزایش سایز را به جنس مذکر همچنان میدهند. درمان با تستوسترون در واقع بهترین راهکار علمیست که پزشکان امروزه بکار میگیرند.

اگر مشکل هورمونی باعث میکروپنیس کودک شما شده است، چشم انداز او خوب است. آنها معمولاً به خوبی به درمان با تستوسترون پاسخ می دهند. با درمان، آنها متوجه رشد آلت تناسلی خواهند شد. اما هنوز هم ممکن است کمی کمتر از اندازه متوسط باشد.

در درجه ی بعدی میتوان از عمل های جراحی استفاده نمود که این راهکار برای خردسالان جواب نداده و تنها مخصوص بزرگسالان خواهد بود.

برخی از تشخیص هایی که پزشکان ممکن است با میکروپنیس مرتبط کنند عبارتند از:

• هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک
• سندرم پرادر ویلی
• سندرم کالمن
• کمبود هورمون رشد
• کروموزوم های غیر طبیعی
• سندرم لارنس-مون

میکروپنیس یا همان بیماری آلت تناسلی غیر قابل توجه!

این حیات زندگیه جنسی یک مرد را نابود میکند. شما وقتی احساس دارید اما ابزار استفاده از آن را ندارید! در واقع هیچ عاقلی نمیتواند با این شرایط کنار بیاید و مهمتر اینکه ممکن است شما در کنار بیماری میکروپنیس سایر نشانه های مردانگی را نیز نداشته باشید.

در بزرگسالی این بیماری از جنبه های مختلفی بررسی میشود، یعنی اینکه ممکن است شما چاق شده اید و چربی های شکمی روی آلت تناسلی را پوشانده و سایز را بسیار غیر عادی نشان میدهند.

پزشکان می توانند آلت تناسلی را از طریق جراحی درمان کنند. آلت مدفون ممکن است به کاهش وزن و لیپوساکشن نیاز داشته باشد. روش های جراحی نیز وجود دارد که می تواند مشکل را برطرف کند.

برخی روشهایی که ممکن است پس از درمان های هورمونی با میکروپنیس برای افزایش سایز آلت تناسلی کاربرد داشته باشند به انواع قرص های بزرگ کننده آلت، دستگاه تقویت نعوظی و البته برخی ژل های سایز دهنده مربوطند.

آیا مردان کوتاه قد آلت تناسلی کوچکتری دارند؟

در بین تحقیقاتی که ناکنون به انجام رسیده هیچ فرضیه در این باره وجود ندارد. چرا که ما امروزه با مردان کوتاه قدی مواجهیم که هیچ کم و کسری در صفات مردانگی خود شاهد نیستند. مطالعات هیچ ارتباطی بین اندازه آلت تناسلی و قد در افراد بدون بیماری زمینه ای پیدا نکرده است علل میکروپنیس در دوران بارداری یا قبل از تولد نوزاد ایجاد می شود. می تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

تعدادی از این موارد عبارتند از:

کمبود هورمون میکروپنیس می‌تواند مربوط به مشکلات غده هیپوفیز باشد که هورمون‌ها را تولید می‌کند یا هیپوتالاموس که غده هیپوفیز را کنترل می‌کند. سطوح غیرطبیعی هورمون‌هایی که بر رشد اندام‌های جنسی تأثیر می‌گذارند می‌تواند باعث توسعه‌ناپذیری آلت تناسلی شود.

میکروپنیس همچنین می تواند ناشی از وضعیتی به نام کمبود تستوسترون جنینی باشد. یکی از دلایل احتمالی آن تولید کم گنادوتروپین جفتی انسانی است.

(hCG) در اوایل بارداری. این هورمونی است که بیضه های در حال رشد را برای تولید تستوسترون تحریک می کند.

بعد از 14 هفته، رشد آلت تناسلی تحت تأثیر هورمون دیگری به نام هورمون لوتئینیزه می شود.

(LH). LH همچنین باعث تحریک تستوسترون در سلول های به اصطلاح لیدیگ بیضه می شود. اگر تولید LH یا تستوسترون مسدود شود، طول آلت تناسلی کودک ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.

تاثیرات میکروپنیس بر عملکرد جنسی

این بیماری بصورت کامل روی میل جنسی تاثیری ندارد اما تنها قدرت و عملکرد جنسی را پایین می آورد که به گونه هایی از ناتوانی جنسی دلالت دارد. افراد مبتلا به این بیماری خوشبختانه مشکلی برای ادرار کردن و یا اینکه انجام عمل خودارضایی در سنین بلوغ ندارند.

میکروپنس نه تنها در عملکرد جنسی تاثیرات منفی دارند بلکه به ناخواه میتواند در طولانی مدت فرد را با استرس و مشکلات عصبی درگیر سازد.

مهمترین موضوع این است که اینگونه افراد بایستی با مشاوره های درست حیات خود را با درمان های سنجیده ادامه داده و دچار شک و تردید نشوند. افراد میکرو پنیس قادر به ازدواج هستند. لذت های جنسی تنها معطوف به دخول نبوده و اینگونه افراد میتوانند از شیوه های دیگر لذت جنسی نظیر رابطه ی دهانی به تعاملات جنسی خود ادامه دهند.

امروزه خوشبختانه شمار مردان میکرو پنیس رو به کاهش است زیرا در زمان بارداری جنین بارها مورد بررسی قرار گرفته و سطح تستوسترون پیگیری میشود و در صورت بروز چنین مشکلی نیز به تندی میتوان درمان ها را شروع و بیماری را خنثی کرد.

---

تهیه و تنظیم در گروه پزشکی داروخانه هادی طب